Artykuły

To, że wiedza podana w sposób atrakcyjny i interesujący dla młodego odbiorcy. Płaszczyzną i narzędziem do kontaktu jest tutaj muzyka rap, która bardzo czytelnie i wprost pozwala mówić na trudne tematy.

To był czas kreatywnej zabawy, a umiejętności, które nabyliśmy wykorzystamy przy pracy z dziećmi na obozach czy warsztatach. Dziękujemy za to, że wspólnie z nami tworzyliście atmosferę tego czasu i miejsca.

Witajcie! Pierwszy tydzień wakacji był dla nas dość wymagający i zwariowany, bo mieliśmy niesamowity przywilej współtworzyć piąty już obóz „Wiele Dobra” w Wielu.

Start kampanii Kilometry Dobra coraz bliżej!

Kiedy myślę… a czasami to robię… to myślę słowami autora myśli nieuczesanych „… na żadnym zegarze nie znajdziesz wskazówek do życia…”

W zasadzie to nic nadzwyczajnego nie powiem. Jestem człowiekiem który przyszedł na świat w rodzinie która zawsze była i jest blisko Boga. Odkąd pamiętam chodziłem do kościoła i to nie tylko w święta, ale nawet w niedziele i czasem jeszcze w tygodniu. W niedzielne ranki chodziłem na szkółkę niedzielną, a wieczorem z babcią mówiłem „Ojcze nasz…”; jednym słowem sielanka.

W dniach 6-8 marca 2019 prowadziliśmy cyklu spotkań profilaktycznych Antymina w placówkach oświatowych i wychowawczych w Ustce, Słupsku i okolicach.

„Przez trudy do gwiazd” – lecz – „Czy trzeba utracić wszystko, aby wiedzieć, jakie skarby się posiadało?”

Każda budowa ma swojego kierownika...

Odkąd pamiętam… byłam zbuntowaną dziewczynką, szczególnie po 15 roku życia. Lubiłam dużo imprezować. O Bogu myślałam, jak o kimś, kogo mogę od czasu do czasu o coś poprosić, jeśli już sama nie mogę podołać jakimś sprawom. Moja najbliższa rodzina uczęszczała do kościoła katolickiego, jednak było to uczęszczanie na zasadzie, „bo wypada, co niedzielę iść na mszę”, nic poza tym, żadnych głębszych refleksji. W pewnym momencie mojego życia stwierdziłam, że jest to bez sensu, nie odnajdywałam się w kościele, nie wynosiłam nic z niego, co mogłoby być cenne dla mnie. Przestałam, więc uczęszczać na msze. Mojej mamie bardzo ciężko było mnie okiełznać. Po zdaniu matury w miasteckim liceum, przyszedł moment obrania kierunku studiów – padło na Gdynię. Zamieszkałam tam z chłopakiem i jego kumplami.